Του Γιάννη Χαρονικολάου
Κάθε φορά που ξεσπά μια καταστροφή σε αυτή την χώρα , φωτιές, πλημμύρες ,σεισμοί κλπ γινόμαστε, εκτός των άλλων, δέκτες διάφορων φιλολογιών, εκτιμήσεων πολιτικών και κοινωνικών αναλύσεων για το που είναι το κράτος , το κράτος να πληρώσει ή και το αντίστροφο το κράτος έκανε ότι μπορούσε, φταίνε κι αυτοί γιατί είχαν κτίσει μέσα τα ρέματα ή το δάσος και τώρα ζητάνε και τα ρέστα κλπ.
Όλα αυτά βέβαια τα ακούμε όταν μας βρει το μεγάλο κακό…αλλά οι πάντες αδιαφορούν όλο τον άλλο καιρό λες και τότε δεν συμβαίνουν ατυχήματα. Αρκεί να δείτε το δελτίο συμβάντων της πυροσβεστικής όπου καθημερινά καταγράφονται αρκετές πυρκαγιές σε αστικά ακίνητα είτε είναι κατοικίες είτε είναι επιχειρήσεις.
Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματικότητα και ας αλλάξουμε νοοτροπία πριν φτάσουμε σε πιο καταστροφικά φαινόμενα και τότε όλοι θα ψάχνονται.
Όντως οι Έλληνες έχουν αυξημένη, από οποιαδήποτε άλλο λαό στην Ευρώπη, τάση προς την ατομική ιδιοκτησία, και καλά κάνουν, αλλά το κάνουν με λάθος τρόπο.
Μπορούν να χρεωθούν πέρα των δυνατοτήτων τους , να χάσουν μελλοντικά την αξία μιας τοποθέτησης σε ακίνητη περιουσία, να κληθούν μελλοντικά να πληρώσουν ακριβούς φόρους ή να παρανομήσουν σε θέματα κανόνων και νόμων για να αποκτήσουν ιδιόκτητη κατοικία, είτε μόνιμη είτε εξοχική.
Και ενώ παίρνουν όλα αυτά τα ρίσκα , που προφανώς θα τους κοστίζουν και περισσότερο, δεν κάνουν το αυτονόητο. Να ασφαλίσουν αυτή την περιουσία τους για κινδύνους από απροσδόκητα γεγονότα με κόστος πολύ μικρότερο σε σχέση με αυτό που μπορεί να τους προκαλέσουν όσα αναφέρω παραπάνω.
Από την άλλη το κράτος προκειμένου να έχει έσοδα από διαφόρων ειδών φόρους από αυτό το “πάθος” των Ελλήνων για ακίνητη περιουσία πάντα έκανε και κάνει τα στραβά μάτια σε θέματα κανόνων και νόμων , δεν προσφέρει υποδομές που να εξασφαλίζουν στοιχειωδώς κάποια δεδομένα ασφάλειας αλλά και ούτε παρέχει κίνητρα να ασφαλίζονται αυτές οι περιουσίες.
Έτσι, στις μεγάλες καταστροφές ο καθένας λέει ότι θέλει, άλλος για να υπερασπιστεί την ιδιωτική ασφάλιση ανορθόδοξα, άλλος για να κατηγορήσει, επίσης ανορθόδοξα, πχ ότι το “σύστημα” θέλει να πάνε όλα στην ιδιωτική ασφάλιση, χωρίς να βγαίνει νόημα για το σωστό μήνυμα που πρέπει να παίρνουν οι πολίτες.
Αυτό που πρέπει να καταστεί κατανοητό απ όλους είναι ότι το κράτος πουθενά στον κόσμο, ανεξάρτητα από πολιτικά συστήματα , δεν “προστατεύει” καμία ιδιωτική ιδιοκτησία. Ούτε τα μέσα συνδρομής και βοήθειας αρκούν να αποτρέψουν ή να αντικαταστήσουν ζημιές σε αυτή την ιδιοκτησία αν εμείς από πρώτα δεν έχουμε προνοήσει για την προστασία της.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από την ιδιωτική ασφάλιση στην οποία μπορει να ασφαλιστεί η ιδιωτική περιουσία για συγκεκριμένους κινδύνους που δεν χρειάζεται να επαναλάβω αφού είναι γνωστοί.
Όπως, αυτονόητο είναι ότι το κράτος πρέπει να δίνει κίνητρα στους πολίτες να ασφαλίζουν τις περιουσίες τους, μειώνοντας ακόμα και τα δικά του έσοδα, που παίρνει μέσω της φορολογίας, και ειδικά τώρα που η κλιματική αλλαγή πολλαπλασιάζει τους κινδύνους που την απειλούν.
Όσο αυτό δεν το κατανοούμε και προσπαθούμε εκ των υστέρων με θεωρίες και αναθέματα να ξορκίσουμε το κακό που μας βρήκε είμαστε σε λάθος δρόμο και περνάμε λάθος μηνύματα.
