Έκθεση Allianz : Τα νοικοκυριά θα χάσουν το ένα δέκατο του πλούτου τους ενώ επιστρέφει η κρίση χρέους

Η Allianz δημοσίευσε τη 13η έκδοση της «Παγκόσμιας Έκθεσης Πλούτου», η οποία θέτει στο μικροσκόπιο την κατάσταση του ενεργητικού και του χρέους των νοικοκυριών σε σχεδόν 60 χώρες.

Σύμφωνα με την έκθεση το 2021 μπορεί να ήταν η τελευταία χρονιά της παλιάς «νέας κανονικότητας», με τις ανοδικές χρηματιστηριακές αγορές να τροφοδοτούνται από τη νομισματική πολιτική. Τα νοικοκυριά επωφελήθηκαν πάρα πολύ: Για τρίτη συνεχή χρονιά, τα παγκόσμια χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία αυξήθηκαν διψήφια το 2021, φθάνοντας τα 233 τρισεκατομμύρια ευρώ (+10,4%). Τα τελευταία τρία χρόνια, ο ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε κατά 60 τρισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό ισοδυναμεί με την προσθήκη δύο ευρωζώνων στον παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σωρό.

Ακολουθήστε μας στο Google News

Τρεις περιοχές ξεχώρισαν σε αύξηση ενεργητικού: Ασία πρώην Ιαπωνία (+11,3), Ανατολική Ευρώπη (12,2%) – και Βόρεια Αμερική (+12,5%): Όπως και τα δύο προηγούμενα χρόνια, η πλουσιότερη περιοχή του κόσμου – με ακαθάριστα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία κατά κεφαλήν που ανέρχεται σε 294.240 ευρώ έναντι παγκόσμιου μέσου όρου 41.980 ευρώ – ρυθμισμένοι ρυθμοί ανάπτυξης που μοιάζουν με τις αναδυόμενες αγορές. Από την άλλη, η Δυτική Ευρώπη (109.340 ευρώ) συμπεριφέρθηκε περισσότερο σαν μια ώριμη, πλούσια περιοχή, με ανάπτυξη 6,7%.

Ο κύριος μοχλός ανάπτυξης ήταν η άνθηση της χρηματιστηριακής αγοράς, συνεισφέροντας περίπου τα δύο τρίτα στην αύξηση του πλούτου το 2021 και προωθώντας την κατηγορία περιουσιακών στοιχείων των τίτλων (+15,2%). Ωστόσο, οι νέες αποταμιεύσεις παρέμειναν επίσης αυξημένες. Παρά το γεγονός ότι μειώθηκαν κατά περίπου 19% το 2021, με 4,8 τρισεκατομμύρια ευρώ παρέμειναν στο 40% πάνω από το επίπεδο που παρατηρήθηκε το 2019. 

Η σύνθεση των αποταμιεύσεων, επίσης, άλλαξε, έστω και ελάχιστα: το μερίδιο των τραπεζικών καταθέσεων μειώθηκε αλλά με 63,2% παρέμεινε μακράν η προτιμώμενη κατηγορία περιουσιακών στοιχείων των αποταμιευτών· 

Από την άλλη πλευρά, οι τίτλοι, καθώς και οι ασφαλίσεις και οι συντάξεις βρήκαν αυξανόμενη εύνοια από τους αποταμιευτές, αλλά τα μερίδιά τους στις νέες αποταμιεύσεις ήταν πολύ μικρότερα, με 15,5% και 17,4%, αντίστοιχα. Αντανακλώντας αυτή τη δυναμική, οι παγκόσμιες τραπεζικές καταθέσεις αυξήθηκαν κατά «μόνο» 8,6% το 2021, εξακολουθώντας να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση στην ιστορία (μετά το άλμα 12,5% το 2020). Τα περιουσιακά στοιχεία των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών ταμείων παρουσίασαν πολύ πιο αδύναμη ανάπτυξη, σημειώνοντας άνοδο 5,7%.

Το 2022 σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έπνιξε την ανάκαμψη μετά την Covid-19 και έκανε τον κόσμο ανάποδα: Ο πληθωρισμός είναι αχαλίνωτος, η ενέργεια και τα τρόφιμα σπανίζουν και η νομισματική σύσφιξη συμπιέζει οικονομίες και αγορές. Ο πλούτος των νοικοκυριών θα αισθανθεί την πίεση. Τα παγκόσμια χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία αναμένεται να μειωθούν κατά περισσότερο από 2% το 2022, την πρώτη σημαντική καταστροφή του χρηματοοικονομικού πλούτου μετά την Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση (GFC) το 2008. Σε πραγματικούς όρους, τα νοικοκυριά θα χάσουν το ένα δέκατο του πλούτου τους. Όμως, σε αντίθεση με τον ΑΕΠ που ακολουθήθηκε από μια σχετικά γρήγορη ανάκαμψη, αυτή τη φορά και οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές είναι μάλλον ζοφερές: Η μέση ονομαστική αύξηση των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων αναμένεται να είναι στο 4,6% έως το 2025, σε σύγκριση με 10,4% το τα τρία προηγούμενα χρόνια.

Το 2021 φέρνει μια εποχή στο τέλος της. Τα τελευταία τρία χρόνια δεν ήταν παρά εξαιρετικά. Ήταν ένα μπόνους για τους περισσότερους αποταμιευτές. Όχι μόνο το 2022 αλλά τα επόμενα χρόνια θα είναι διαφορετικά. Η κρίση κόστους ζωής θέτει σε δοκιμασία το κοινωνικό συμβόλαιο. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αντιμετωπίζουν την τεράστια πρόκληση να κυριαρχήσουν στην ενεργειακή κρίση, να εξασφαλίσουν τον πράσινο μετασχηματισμό και να τονώσουν την ανάπτυξη, ενώ η νομισματική πολιτική χτυπά δυνατά. Δεν υπάρχει πλέον χώρος για λάθη πολιτικής. Κλειδί για την επιτυχία είναι τα καινοτόμα και στοχευμένα μέτρα σε εθνικό και ευρωπαϊκό σε υπερεθνικό επίπεδο».

Η επιστροφή του χρέους

Στο τέλος του 2021, το παγκόσμιο χρέος των νοικοκυριών ήταν 52 τρισεκατομμύρια ευρώ. Η ετήσια αύξηση +7,6% ξεπέρασε κατά πολύ τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο του +4,6% και την ανάπτυξη του 2020 +5,5%. Η τελευταία φορά που σημειώθηκε υψηλότερη ανάπτυξη ήταν το 2006, πολύ πριν από τον GFC. Ωστόσο, λόγω της απότομης αύξησης της ονομαστικής παραγωγής, ο λόγος του παγκόσμιου χρέους (υποχρεώσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ) μειώθηκε ακόμη και στο 68,9% (2020: 70,5%). Η γεωγραφική κατανομή του χρέους έχει αλλάξει από την τελευταία κρίση. Ενώ το μερίδιο των προηγμένων αγορών μειώνεται – το μερίδιο των ΗΠΑ, για παράδειγμα, μειώθηκε κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες στο 31% από τον GFC–, οι αναδυόμενες οικονομίες αντιπροσωπεύουν ένα συνεχώς αυξανόμενο μέρος του παγκόσμιου χρέους, πρώτα και κύρια η Ασία (πρώην Ιαπωνία) : το μερίδιό της υπερδιπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία στο 27,6%. Η απότομη αύξηση του χρέους κατά την έναρξη της παγκόσμιας ύφεσης είναι ανησυχητική. Στις αναδυόμενες αγορές, το χρέος των νοικοκυριών έχει αυξηθεί με διψήφιους ρυθμούς ανάπτυξης την τελευταία δεκαετία, περισσότερο από πέντε φορές την ταχύτητα που παρατηρείται στις προηγμένες οικονομίες.

Ωστόσο, τα συνολικά επίπεδα χρέους φαίνονται διαχειρίσιμα, αλλά δεδομένων των ισχυρών διαρθρωτικών αντίθετων “ανέμων” που αντιμετωπίζουν αυτές οι αγορές, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος κρίσης χρέους.

Πηγή : Allianz.com



Προτεινόμενα Άρθρα

Συντάκτης: News Team

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ *