Άρθρο του Γιώργου Δασκαλάκη*
Η ασφαλιστική αγορά, μέσα πλέον του 2014, αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς σε καθημερινή βάση. Από την μια μεριά το νέο νομοθετικό πλαίσιο που απαιτεί νέες προσαρμογές και έντονες παρεμβάσεις στον τρόπο λειτουργιάς της αγοράς. Και από την άλλη μεριά βλέπουμε πολλές εταιρίες να μπαίνουν στην διαδικασία του DIRECT.
Πολλές αλλαγές στην αγορά, αλλά με αυτούς τους δυο βασικούς κορμούς:
Ο πρώτος κορμός , είναι στην ουσία ο κορμός της σταθερότητας και της διασφάλισης της λειτουργιάς. Το νομοθετικό πλαίσιο στην ουσία κάνει εξυγίανση στην αγορά. Αυτή η κίνηση είναι σημαντική και ευπρόσδεχτη από την αγορά για την υγιή συνέχιση της μέσα στην ‘’κρίση’’. Με τις αλλαγές στον τρόπο είσπραξης ,ανανέωσης και ενημέρωσης θα αυξηθεί η ασφαλιστική συνείδηση των πελατών (….ελπίζουμε). Η αλλαγή της διαδικασίας είναι επώδυνη τόσο για τους πελάτες αλλά και για τους διαμεσολαβούντες, αλλά είναι αναγκαία πλέον μέσα στην συγκύρια της κρίσης για την επιβίωση των εταιριών και των σωστών επαγγελματιών. Η μετάβαση στην ουσία είναι βίαιη γιατί ξαφνικά όλοι θέλουν τα χρήματα τους χτες. Οι διακανονισμοί από 3μηνοι, πλέον δεν υπάρχουν. Αρκετοί πελάτες παλιά που αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες τις μετάφεραν στον ασφαλιστή και αυτός τις κρατούσε επάνω του. Πλέον αυτό δεν είναι δυνατό, αλλά είναι κατανοητό μέσα στην κρίση καθώς έχουν πέσει σημαντικά και τα ασφάλιστρα.
Αλλαγές μεγάλες αλλά χωρίς ενημέρωση του καταναλωτή, αφήνοντας όλο το βάρος στο διαμεσολαβούντα, χωρίς χρονοδιάγραμμα προσαρμογής όλων των εμπλεκομένων μερών!!!
Ο δεύτερος και πιο αγκαθωτός κορμός είναι η πώληση ασφαλιστικών προϊόντων χωρίς διαμεσολαβητή (direct).
Στην Ελλάδα, ως γνωστό, οι άνθρωποι με επιρροή έχουν ασθενή μνήμη, ξεχνούν πως ξεκίνησαν και ποιοι ήταν αυτοί που είχαν δίπλα τους τότε. Αυτό συμβαίνει και με τις ασφαλιστικές εταιρίες που μια προς μια μπαίνουν στο direct σύστημα πώλησης. Τόσα χρονιά οι ασφαλιστές ήταν οι καλοί πωλητές – συνεργάτες. Τα συνέδρια βραβεύσεων ήταν η διαφήμισή τους. Τα πάντα ξεκίνησαν από ανθρώπους που παράτησαν τα πάντα και πίστεψαν στην ιδέα της ασφάλειας ! Μέχρι πριν λίγο καιρό οι εταιρίες που βγαίνουν στο direct ήταν αυτές που κάθε μέρα έμπαιναν σε γραφεία συνεργατών και έδιναν κίνητρα για να προσελκύσουν νέες δουλείες και να αναπτύξουν πελατολόγιο σε νέους κλάδους. Τώρα κάποιοι τον διαμεσολαβούντα τον βλέπουν σαν εμπόδιο στις μέρες μας. Και ρίχνουν τα ασφάλιστρα αρκετά χαμηλά με την πρόφαση ότι δεν υπάρχουν ενδιάμεσοι στην πώληση.
Αλλά κανείς δεν έχει μιλήσει με το χέρι στην καρδιά :
Τα τελευταία χρονιά τα ασφάλιστρα έχουν πέσει σχεδόν 30% από τις εταιρίες. Είναι οι εταιρίες που πριν λίγα χρονιά έλεγαν ότι δεν γίνεται άλλη μείωση τον ασφαλίστρων γιατί δεν ‘’βγαίνει’’ (εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι πολλοί ασφαλιστές ψάχνουν πάντα το φθηνότερο για να κρατήσουν τον πελάτη). Άρα τελικά γίνεται… και με πολλαπλά τιμολόγια κατά περίπτωση!!!!
Μετά ήρθαν τα μειωμένα τιμολόγια με μειωμένες προμήθειες ή κάποιες φορές και με ολόκληρες προμήθειες!!!! Εκεί είναι στην προσωπική άποψη του καθενός αν θέλει να κρατήσει τον πελάτη αλλά να έχει το μισό σχεδόν κέρδος (όπου υπάρχει βέβαια μείωση προμηθειών). Αλλά με τα ίδια διαχειριστικά έξοδα δουλεύεις σχεδόν για το τίποτα , απλά κρατάς τον πελάτη. Οι διαμεσολαβούντες να πονέσουν οικονομικά για να κρατήσουν τον πελάτη, αλλά οι ασφαλιστικές εταιρίες όχι ! Το πιο σημαντικό αλλά και επικίνδυνο είναι ότι σε αρκετές εταιρίες η πώληση με μειωμένη προμήθεια φτάνει να είναι πάνω από το 60% του χαρτοφυλακίου της. Αυτό σημαίνει ότι η εταιρία, ενώ βλέπει ότι το κανονικό τιμολόγιο που έχει δεν βγαίνει, ρίχνει την προμήθεια (με τα ίδια καθαρά ασφάλιστρα για αυτήν, στην καλύτερη περίπτωση) για να έχει πιο ελκυστικό αποτέλεσμα στον πελάτη. Άρα πάλι χαμένος ο διαμεσολαβούντας. Το θέμα εδώ είναι ότι μια εταιρία που κατά κύριο λόγο πουλάει με μειωμένη προμήθεια , τίποτα δεν θα την εμποδίσει να ρίξει μόνιμα την προμήθεια με σκοπό την πώληση του προϊόντος. Εδώ μιλάμε ανοιχτά για καθολική μείωση προμηθειών ή για μη επαρκές τεχνικό ασφάλιστρο και μη δυνατότητα ανταπόκρισης της εταιρίας σε μία αύξηση των ζημιών που για τις γνωστές συγκυρίες σήμερα ευτυχώς είναι χαμηλές.
Και τώρα φτάνουμε στο direct …
Οι ασφαλιστική βιομηχανία στην Ελλάδα απασχολεί περίπου 25.000 διαμεσολαβούντες σε όλη την επικράτεια. Αυτό αυτόματα δίνει μεγάλα έσοδα που δεν μπορούν να κρυφτούν από το κράτος (μαύρα). Αν το direct σύστημα εδραιωθεί σε όλη την αγορά τότε θα έχουμε μια δεύτερη οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Την κρίση του τυπικού ελεύθερου επαγγελματία. Το κράτος λαμβάνει και μάλιστα προκαταβολικά μεγάλα πόσα από την φορολόγηση των διαμεσολαβούντων. Μέσα από αυτό παρέχονται και έσοδα στις ίδιες τις εταιρίες (αστική ευθύνη διαμεσολαβούντα κλπ). Με την επικράτηση του direct πολλά εκατομμύρια ευρώ θα εξαφανιστούν από την αγορά, και 25.000 επί 4 (άτομα) θα βρεθούν στην ανεργία έμμεσα και άμεσα. Αυτό συμβαίνει γιατί ένα ασφαλιστικό γραφείο πληρώνει εφορία, πάγια και μετά έρχονται τα αναλώσιμα… (διαφημίσεις, έξοδα κινήσεως και παραστάσεων, μισθοδοσίες και πάνω από όλα ασφαλιστικές εισφορές). Άρα τώρα μιλάμε για τετραπλάσιες απώλειες για την οικονομία.
Μετά είναι το νομικό κομμάτι … κανονικά ο πελάτης πρέπει να δέχεται προσφορές από πιστοποιημένα άτομα και μάλιστα πρέπει να έχει τουλάχιστον από 3 διαφορετικές εταιρίες. Μα στο direct πως? Όταν γίνει ζημία ποιανού το τηλέφωνο θα χτυπήσει και με τι πάθος θα κυνηγήσει τα αληθή συμφέροντα του πελάτη του? Στην ανανέωση ποιος θα κάνει έρευνα αγοράς προς το συμφέρον του πελάτη? Μα πάνω από όλα ποιος είναι ο επαγγελματίας που θα αναδείξει τις ανάγκες του πελάτη? Σίγουρα όχι ένας υπάλληλος εξυπηρέτησης πελατών… Τελικά θα υπάρχουν επαγγελματίες στον κλάδο?
Τόσα χρονιά που στήριζαν οι διαμεσολαβούντες τις εταιρίες τι έγιναν? Τώρα είναι περιττοί? Ξεχνάμε οι εταιρίες από πού ξεκίνησαν και ποιοι ήταν αυτοί που έτρεχαν έξω να βρουν πελάτες, αλλά και να διαφημίζουν τις εταιρίες?
Το ζήτημα είναι ηθικό και θεσμικό. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Δεν μπορεί ένα γραφείο να ανταγωνιστεί μια ασφαλιστική εταιρία. Δεν είναι θεσμικά σωστό να πουλάς αυτούς που σε έφτιαξαν και σε στηρίζουν τόσα χρονιά.
Οι αρμόδιες αρχές πρέπει να πάρουν μια θέση. Δεν μπορούν να κλείνουν τα μάτια όταν το ίδιο προϊόν πουλιέται με άλλες τιμές και από μη επαγγελματίες. Στο τέλος δεν θα έχουμε μονό 25.000 ανέργους, αλλά και άλλους τόσους παράπλευρες απώλειες από συναφή επαγγέλματα. Αλλά θα υπάρχει και μια μεγάλη τρυπά στα έσοδα του κράτους και στα ασφαλιστικά ταμεία. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που ζουν από τους διαμεσολαβούντες. Ήρθε η ώρα που πρέπει το κράτος και οι αρμόδιοι φορείς να βάλουν πλάτη και να προστατεύσουν τον κλάδο. Να διασφαλίσει την ομαλή συνέχειά του. Αν δεν το κάνει τώρα , το παιχνίδι είναι χαμένο, οι πολυεθνικές εταιρίες θα κατακλύσουν την αγορά μέσω του direct και θα μονοπωλήσουν 5 όμιλοι την αγορά ρυθμίζοντας τα τιμολόγια όπου και όπως τότε θα θέλουν. Και μετά??
Πρέπει το κράτος με νομοθετικό πλαίσιο να διασφαλίσει ότι για την πώληση ασφαλιστικού προϊόντος θα πρέπει να υπάρχει διαπιστευμένος διαμεσολαβών με δίκαιες και επωφελείς διαδικασίες για την πολιτεία, τις ασφαλιστικές εταιρίες, τους διαμεσολαβούντες, ΤΟΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ.
Και με έναν γνώμονα: ΣΩΣΤΟ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ.
Με εκτίμηση
Δασκαλάκης Γιώργος.
*Φιλοξενούμε αυτό το άρθρο του Γιώργου Δασκαλάκη με τις ενδιαφέρουσες απόψεις του για την αγορά, ο οποίος έχει και κοινή αρθρογραφία με τον Βασίλη Βαβυλουσάκη του οποίου οι απόψεις και οι προτάσεις παρουσιάζουν εξίσου ενδιαφέρον και λόγω της πολύχρονης και επιτυχημένης πορείας του στον ασφαλιστικό κλάδο .
Ακολουθήστε μας στο Google News
