Δικαστική απόφαση για τον Θανάσιμο Τραυματισμό ανήλικης 15 ετών υπηκόου Ηνωμένου Βασιλείου συνεπεία Θαλάσσιου Σπορ δημοσιεύει η Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου στην ηλεκτρονική της έκδοση με ενδιαφέρουσες νομικές προεκτάσεις .
Η σχετική δημοσίευση έχει ως έξης:
Αποκλειστική Αρμοδιότητα του Ελληνικού Δικαστηρίου, το οποίο έχει επιληφθεί πρώτο της διαφοράς, σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 31 ΚΠολΔ, τα οποία ως διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, δεν μπορούν να αποκλειστούν με συμφωνία των μερών.
Εφαρμοστέο το Ελληνικό Δίκαιο σύμφωνα με το άρθρο 26 ΑΚ
Διεθνής Δικαιοδοσία του Ελληνικού Δικαστηρίου για την εκδίκαση της παρεμπίπτουσας αγωγής (κατ΄ άρθρ. 31 παρ. 1 Καν. 1215/2012)
Απορριπτέος ο ισχυρισμός της προσεπικαλούμενης παρεμπιπτόντως εναγόμενης Γερμανικής Ασφαλιστικής Εταιρίας, καθώς η φερόμενη συμφωνία για εφαρμογή του γερμανικού δικαίου, δεν είναι επιτρεπτή, ως αντικείμενη στα αρ. 3 και 7 παρ. 3 του Καν 593/2008, αφού κατά τη χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης ο κίνδυνος δεν βρίσκονταν στην Γερμανία, ο ασφαλισμένος δεν έχει τη συνήθη διαμονή του στην Γερμανία, δεν πρόκειται περί ασφάλισης ζωής, ο κίνδυνος επήλθε στην Ελλάδα και ο ασφαλισμένος σύμβασης ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα και έχει τη συνήθη διαμονή του στην Ελλάδα.
Υπαιτιότητα
Μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας κατά την πραγμάτωση του θαλάσσιου σπορ με αλεξίπτωτο
Ευθύνη αλληλεγγύως και εις ολόκληρον προς αποζημίωση για το θάνατο της 15 ετούς ανήλικης συγγενούς των εναγόντων από την ένδικη αδικοπραξία του θαλάσσιου σπορ με αλεξίπτωτο :
α) Ο εναγόμενος ιδιοκτήτης και εκπαιδευτής θαλασσίων μέσων και χειριστής σκάφους, διατηρούσε επιχείρηση εντός του ξενοδοχείου ιδιοκτησίας της εναγόμενης και προστήσασας αυτόν, και είχε εξουσιοδοτηθεί νόμιμα από την τελευταία, ως υπέυθυνο πρόσωπο – εκπρόσωπος της για την εκμίσθωση Θ.Μ.Α. Από έλλειψη δε της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, δεν αντιλήφθηκε την επικινδυνότητα της πράξης του και δεν προέβλεψε το αποτέλεσμα που θα μπορούσε αυτή να επιφέρει, καθώς υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του εξοπλισμού του και υποτίμησε την δυναμική του καιρικού φαινομένου, επιδεικνύοντας αμελή συμπεριφορά. Επιπλέον, ως άμεσα παρέχων την ζημιογόνα υπηρεσία, παρά το ότι τον συνδέει η ανωτέρω σχέση εξάρτησης με την εναγομένη ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, αυτός ενεργούσε ωστόσο κατά τρόπο ανεξάρτητο ως προς τον τρόπο παροχής της υπηρεσίας, ευθύνεται και κατά τις διατάξεις του άρθ. 8 του Ν.2251/1994.
Β) Η εναγόμενη ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, όπου διέμεναν η θανούσα και οι συγγενείς της, υπήκοοι Ηνωμένου Βασιλείου για τις θερινές διακοπές τους, είχε εκμισθώσει από τη δημοτική αρχή το χώρο της παραλίας μπροστά από το ξενοδοχείο, για να τοποθετήσει ξαπλώστρες και θαλάσσια μέσα αναψυχής (Θ.Μ.Α.). Η ανωτέρω ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, ως παρέχουσα κατά τρόπο ανεξάρτητο την υπηρεσία των θαλασσίων αθλημάτων μέσω τρίτου προσώπου, δεδομένου ότι περιείχε στην ιστοσελίδα της την παροχή υπηρεσίας θαλασσίων σπορ, είχε συμβληθεί με τους δύο πρώτους ενάγοντες και δι’ αυτών με τις ανήλικες θυγατέρες τους, τον πέμπτο ενάγοντα, τον αδερφό της δεύτερης ενάγουσας, τη σύζυγό του και δι’ αυτών με τα ανήλικα τέκνα τους, να τους παρέχει υπηρεσίες διαμονής και αναψυχής στις εγκαταστάσεις της, ευθύνεται κατά τις διατάξεις του άρθρ. 1α περ. 2 και 8 του Ν.2251/1994, με τους εν λόγω λήπτες των υπηρεσιών να φέρουν την ιδιότητα των καταναλωτών (άρθ. 1α περ. 1 του Ν.2251/1994).
Η ευθύνη των ανωτέρω είναι αντικειμενική και δεν απέδειξαν ότι η συμπεριφορά τους ανταποκρινόταν στην ευλόγως προσδοκώμενη ασφάλεια, δηλαδή στις συναλλακτικές υποχρεώσεις πρόνοιας και ασφάλειας που επιβάλουν οι κανόνες που διέπουν την ανωτέρω δραστηριότητα, δεδομένου ότι η δραστηριότητα του θαλάσσιου αλεξίπτωτου πρέπει να πραγματοποιείται μέσα σε συγκεκριμένο προστατευτικό πλαίσιο, το οποίο θα εξασφαλίζει την προστασία της υγείας και της ζωής των συμμετεχόντων σε αυτήν προσώπων. Η παροχή της εν λόγω υπηρεσίας συνδέεται αιτιωδώς με την ζημία που υπέστησαν οι ενάγοντες, δοθέντος ότι αυτή συντελέστηκε κατά την ανωτέρω δραστηριότητα, για την οποία δεν τηρήθηκαν οι κανόνες ασφαλείας.
Ψυχική Οδύνη (ΑΚ 932) 900.000 ευρώ
Επιδικάστηκαν στους ενάγοντες συγγενείς της ανήλικης θανούσας, ηλικίας 15 ετών, για χρηματική τους ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης από το θάνατό της τα παρακάτω επιμεριζόμενα ποσά :
–250.000 ευρώ στον πατέρα
— 250.000 ευρώ στη μητέρα
— 200.000 ευρώ στην αδερφή
— ανά 50.000 ευρώ στον παππού και γιαγιά εκ πατρικής γραμμής ( σύνολο 100.000 ευρώ)
— ανά 50.000 ευρώ στον παππού και γιαγιά εκ μητρικής γραμμής (σύνολο 100.000 ευρώ)
Τα παραπάνω επιδικασθέντα ποσά δεν παραβιάζουν ούτε την αρχή της αναλογικότητας, ως γενική νομική αρχή αυξημένης τυπικής ισχύος [άρθρο 2 παρ.1 και 25 του ισχύοντος Συντάγματος], αλλά ούτε και το δικαίωμα των εναγομένων για δίκαιη δίκη (άρθρο 6 της ΕΣΔΑ), με την έννοια της πλήρους αιτιολογίας της απόφασης, με έρευνα όλων των ισχυρισμών και των αποδεικτικών στοιχείων της υπόθεσης, αφού κατά την κοινή πείρα, τη δικαστηριακή πρακτική και την περί δικαίου συνείδηση, τα άνω χρηματικά ποσά δεν είναι ούτε μεγαλύτερα ούτε μικρότερα από τα επιδικαζόμενο σε παρόμοιες περιπτώσεις ποσά.
Έξοδα Ενταφιασμού στην Αλλοδαπή
Μετατροπή σε ευρώ σύμφωνα με την ισοτιμία που ίσχυε κατά τον χρόνο της δαπάνης.
Επιδικάστηκαν στον πατέρα της θανούσης οι δαπάνες που κατέβαλε για τον ενταφιασμό της θυγατέρας του, και δη: α) £3,174.08 κατά το ισότιμό του σε ευρώ της 11/12/2020, β) £597.00 κατά το ισότιμό του σε ευρώ της 18/1/2021 και γ) £3,324.00 κατά το ισότιμό του σε ευρώ της 2/8/2021.
